آرامگاه سعدی

سعدی، شاعری نام‌آشنا برای مردم این سرزمین کهن که شهرت جهانی دارد و اشعارش همه جای دنیا شنیده می‌شود. این بزرگ‌مرد ایران نقش مؤثری در زبان فارسی داشته و بسیاری از شعرهایش به‌صورت ضرب‌المثل بین مردم استفاده می‌شود.

آرامگاه این شاعر گرانقدر دریکی از خیابان‌های زیبای شیراز و در مجاورت باغ دلگشا واقع‌شده است، همین‌که از درب ورودی می‌گذری گویی قدیم به دنیای جدیدی گذاشته‌ای، دنیایی پر از شعر و ادب پارسی. وقتی ستون‌های برافراشته آرامگاه پیش چشمتان قرار می‌گیرد بی‌هیچ تردیدی تحت تأثیر شکوه و عظمت آن قرار می‌گیرید. این مقبره چنان باارزش و صلابت است که سال 54 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد، همچنین سکه‌های پانصد ریالی برنزی جمهوری اسلامی از سال 87 و اسکناس‌های یک‌صد هزار ریالی از سال 89 مزین به نقش آرامگاه سعدی است.

سعدی شاعر و نویسنده پارسی در سال 606 چشم به جهان باز کرد. لقب‌های زیادی مانند: شیخ اجل، استاد سخن، پادشاه سخن و حتی استاد مطلق زبان فارسی به این شاعر گران‌مایه نسبت داده‌شده است. ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی در نظامیه بغداد که شاخص‌ترین مرکز علوم و دانش جهان اسلام در آن دوره به‌حساب می‌آمد، تحصیل نمود. وی بعد از پایان تحصیلات شغل خطیبی را برگزید و به شهرهای مختلف سفر کرد. پس از 30 سال جهانگردی به شیراز بازگشت و سال 690 در همین شهر چشم از جهان بست.

آثار او در کلیات سعدی مشتمل بر گلستان به نثر و بوستان در قالب مثنوی و هم‌چنین غزلیات جمع‌آوری‌شده است. علاوه بر این آثاری در قالب‌های ادبی دیگری مانند قصیده، ترجیع‌بند و تک‌بیت‌ها به زبان فارسی و عربی هم دارد. غزلیات شیخ اجل اکثراً در وصف عشق زمینی سروده شده‌اند، البته بعضی غزل‌ها جنبه پندآموز و عارفانه دارند. گلستان و بوستان سعدی در جهان هم پرطرفدار است، به‌جز فارسی‌زبانان، تأثیر آن‌ها را می‌توان بر فیلسوفان غربی ازجمله ولتر و گوته نیز احساس کرد. اگر تمایل دارید قبل از سفر، هتل در شیراز رزرو کنید، به لیست هتل های شیراز سری بزنید.