خانه سوکیاس

شهر اصفهان در دامنه شرقی کوههای زاگرس واقع شده  شهر اصفهان از جمله شهرهایی است که شاید تاریخ و سابقه آن به قدمت خود کشور است. شهر اصفهان بر روی آبرفت زاینده رود بنا شده و طول و عرض جغرافیایی آن به ترتیب 4/51و 32/38 و ارتفاع آن از سطح دریا 1575 متر
می باشد. فاصله شهر اصفهان از تهران 414 کیلومتر تا شیراز 481 و تا یزد 316 کیلومتر می باشد. فرودگاه بین المللی اصفهان در شمال شرقی شهر اصفهان در فاصله 35 کیلومتری مرکز شهر واقع شده است0 از این فرودگاه روزانه و هفتگی پروازها یی به شهرهای مختلف ایران و جهان صورت می گیرد. آب وهوای شهر اصفهان نیمه خشک معتدل است بطوری که متوسط درجه حرارت سالانه این شهر 16 درجه سانتیگراد میباشد و این در حالی است که حداکثر مطلق درجه حرارت تا 41 درجه سانتیگراد و حداقل مطلق منهای 16 درجه سانتیگراد گزارش شده است. متوسط بارندگی سالانه شهر اصفهان در حدود 13 میلیمتر است و معدل تعداد روزهای یخبندان در طول سال در حدود 68 میباشد. اصفهان از زمان قدیم مهد هنرهای زیبا و صنایع ظریف بوده است سیم کشی و زر کشی و زربافی و گلابتون دوزی و پولک دوزی و سکمه دوزی و زنجیر بافی از صنایع دستی محلی بوده و اکنون زربافی و سکمه دوزی همچنان رواج دارد. اصفهان در صنایع خاتم کاری و کاشی کاری و قلم زنی و مینیاتور و مینا کاری و زرگری نقره و زرگری طلا در دنیا شهرت دارد. از جمله محصولات کشاورزی و میوه های منحصر به فرد مانند سیب ، گلابی ، سیب گلاب ، پیاز کوهی و کرفس اصفهان و در قدیم زعفران و سرمه اصفهان نیز مشهور بوده است.

اصفهان (پارسی میانه: اسپاهان) شهری باستانی توریستی در مرکز ایران است. شهر اصفهان، مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. به لحاظ جمعیت بعد از تهران و مشهد و سومین شهر بزرگ ایران و یکصد و شصت و سومین شهر پر جمعیت دنیاست. هتلهای شهر اصفهان پذیرای گردشگران این شهر می باشد.

مردم اصفهان به طور عمده فارسی زبان و از ساکنان استان اصفهان و استانهای همجوار می باشند. البته بعد از جنگ تحمیلی شمار زیادی از ساکنان منطقه های جنوب کشور به ویژه خوزستان به اصفهان مهاجرت کردند که بخش قابل توجهی از آنان نیز در شاهین شهر و فولادشهر و بهارستان زندگی می کنند. 

اسلام دین نخست شهر محسوب می شود ولی از سده های پیش ارامنه، یهودیان و سایر اقلیتهای مذهبی نیز در شهر زندگی می کرده اند. جلفا که در جنوب اصفهان قرار گرفته منطقه ای است که بیشتر ارمنی نشین می باشد و از منطقه های خوب شهر نیز قلمداد می شود . یهودیان اصفهان از قدیمی ترین اهالی این شهر می باشند که در گذشته در محله جویباره
( اصفهان ) ساکن بوده اند ولی اکنون بیشترشان به خارج کشور مهاجرت کرده اند ، معدود یهودی های باقی مانده هم بیشتر در خیابان فردوسی ساکن هستند . 

از روزگاران کهن تا کنون به نام‌های : صفاهان ، صفویان ، پارتاک ، پارک ، پاری ، پاریتاکن،  پرتیکان ، جی ، رشورجی ، سپاهان ، سپانه ، شهرستان ، صفاهان ، صفاهون ، گابا، گابیان ، گابیه ، گبی ، گی و نصف جهان سرشناس بوده‌است . پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون در عربی حرف «پ» وجود نداشته با لهجه و حرف «ص» بصورت «اصفهان» تلفظ گردید  .