تیس نام روستایی منحصر به فرد با قدمتی به درازای تاریخ است. این روستا در منطقه ای کوهپایه ای در چند کیلومتری شمال غرب چابهار واقع شده است. گفته می شود روستای تیس به دلیل موقعیت ویژه سوق الجیشی بندری مهم در دوره هخامنشیان محسوب می شده است که در آن به تبادل کالا و داد و ستد می پرداخته اند. قلعه پرتغالی ها، قلعه انوشیروان و مسجد جامع تیس از آثار تاریخی این روستا است که حاکی دیرینگی آن دارد. گورستان باستانی با قبرهایی مرموز و سکوتی ژرفناک اثری درخور توجه در تیس است. بومیان معتقدند قبرهایی که در کنار هم بر روی سطحی صخره ای حفر شده اند متعلق به اجنه می باشد. به روایتی ساکنان تیس مردمانی سیاه پوست و بومی آفریقا بوده اند که به این منطقه مهاجرت کرده اند.