این بنا كه در ورودی شهر تابران توس با بلندای خود جلب توجه می كند به نامهای مختلفی چون آرامگاه غزالی خانقاه غزالی مقبره هارون الرشید نقاره خانه زندان هارون و مسجد جامع توس خوانده شده است. صاحب مطلع الشمس آنرا از آبادیهای باقی مانده از شهر توس قدیم میداند كه تقریبا در وسط شهر و با گنبد دو پوش ساخته شده است. هرتسفلد در كتاب ابنیه و آثار تاریخی ایران می نویسد: احتمال میرود بنا در دوره سلجوقیان و قبل از حمله مغول ساخته شده و شاید به واسطه ان حمله نا تمام مانده است. طرح كلی بنا شبیه به مقبره لقمان سرخسی در سرخس و گنبد سلطانیه در زنجان و آرامگاه سلطان سنجر در مرو است. نمای ساختمان دارای تزئیناتی آجری است و در داخل نیز با كاربندیهای گچی و مقرنس ها تزئین شده است. دهانه گنبد داخلی30/11 متر و ارتفاع گنبد7/24 متر است. بنا دارای یك مدخل اصلی دو مدخل در شرق و غرب ساختمان و بقایای یك محراب در قسمت بیرونی و شمال ساختمان می باشد. این بنا دارای ویژگیهای معماری قرن هشتم هجری است. خطوط عمودی و موازی سطح نما طاق نماها و نورگیرها و فضاهای پر وخالی عمر آنرا به بیش از قرن هشتم و هفتم نمی رساند. این بنا شامل ایوانی رفیع و دو لچكی چهار ایوان صلیبی شكل و نغولهای عمودی و افقی و هشت طاقنما با قوس جناغی و گنبد دو پوششه است. از آنجا كه این محل به مسجد جامع شهر توس نیز شهرت دارد و ساختمان آنرا به سربداران نسبت میدهند و باتوجه به معماری جذاب و و نسبتا سالمی كه دارد از مكانهای بسیار دیدنی شهر توس میباشد. سنگ یادبود مقبره امام محمد غزالی در روبروی بقعه نصب شده است. حسین خدیو جم غزالی شناس معاصر نیز در این مكان دفن شده است.